کد مطلب:36693 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

یك حقیقت بزرگ وجود دارد و آن اینكه ما با خداوند درگیریم. او ما را رها نمی كند. به هر طرف رو كنیم او در آنجا هست. او نه تنها ما را می بیند كه با ما مهر می ورزد، بر ما خشم می گیرد، دعای ما را می شنود، توبه ما را می پذیرد، به ما امر و نهی می كند برای ما پیامبر می فرستد، به ما روزی می دهد، حتی با ما خدعه می كند، مكر می كند، كید می كند (و یمكرون و یمكر الله، یخادعون الله و هو خادعهم و املی لهم ان كیدی متین). یعنی به هیچ وجه ما را به حال خود نمی گذارد. با ما در می پیچید. خیلی به فكر ماست. تنها راه چاره این است كه ما هم او را ببینیم. و حضور و نظارت او را حس كنیم. و بفهمیم كه میهمان اوییم و بر سر سفره ی او نشسته ایم و فردا جوابگوی او باید باشیم. چنین رابطه دو سویه وجود ما را عوض خواهد كرد. ما آدم تازه ای خواهیم شد و در جهان تازه ای خواهیم زیست.